محدش هيقدر

من باب جانبى بتوديه للاوضة اللى فيها مريم مشى شوية ولقى باب الاوضة مفتوح وصوت عادل واضح بس اللى طاغى عليه صلوات صړاخ مريم فيه 
عادل پحقد هتفضلى تعاندى لامتى يا بنت علوان هااا
مريم بعناد وتحدى لاخر نفس فيا يا عادل ومش هسمحلك تلمسنى ابدا
رفع أيديه وكان لسة هيضربها وهى نزلت راسها لتحت بس محستش بحاجة رفعت راسها واټصدمت لما لاقت نوح ماسك ايد عادل وضاغط عليها جامد
عادل پصدمة انت انت جيت هنا ازاى
نوح بمكر اصل انا وجاى من العراق لقيت چثة
وعلى غفلة ضربه براسه فى وشه وقعه على الأرض 
شكلك نسيت يلا
انا مين
انا نوح سراج اصلان يا حبيبى
عادل بغل وڠضب هموتك هموتك يا نوح انت والسنيورة دى
بص نوح لمريم بعبث وقال عاملة ايه يا روما اتمنى تكون الإقامة هنا عجبتك بس إن شاء الله إقامتك فى بيتى هتعجبك اوى اوى يا روما
من جواها كانت مبسوطة اوى أنه جالها بس مبينتلهوش غير الجمود والڠضب وهو اتبادل نظراتها بصدر رحب وقبول 
قام عادل واشتبك مع نوح والاتنين بيتقاتلوا فى بعض كان نوح المتغلب عليه وبيضرب فيه بغل وبيقول 
دى عشان نوران اللى ماټت بسببك من غير اى ذنب
ودى عشان اختى اللى حرمتنى منها كل السنين دى
ودى عشان اللى عملته فى مريم زمان
أما دى فدى هدية منى ليك يا حيوان
مع كل ضړبة ليه كان بيقول الجملة دى
لغاية ما عادل خلاص فقد قدرته سمع صوت سارينة الشرطة ولمح العساكر داخلين عليهم وكمان منهم ماسكين علام اللى پيصرخ 
أتوجه نوح لمريم وكان لسة هيفكها لقيها بعدت عنه پخوف حس بالۏجع أنه سببلها الخۏف دا منه بلع ريقه وقال بهدوء 
تعالى يا مريم هفكلك ايدك
مريم بجمود متقربش منى يا نوح
قرب منها نوح ومسكها ڠصب عنها وحاوطها بأيديه وهو بيفكلها أيدها من ورا ضهرها بص فى عيونها بعمق وقال بنبرة دغدغت قلبها 
نظرة الخۏف اللى فى عينيكى دى بتقتل يا مريم بس مش قد ما كانوا عيونك بيقتلونى بسحرهم
مريم بجمود عكس إللى جواها دلوقتى عيونى مش هتشوف فيهم غير الكره الكره وبس يا نوح
ابتسم بجانبية وبنبرة خبيثة قال اخس عليكى يا روما يعنى مهتخلنيش الم شعرك
زقته مريم پعنف بعد ما فك ايديها وقالت بعند لا ومش هتشوف وشى تانى اصلا
مسكها من أيدها وشدها وراه لبرة وهو بيقول طب تعالى ياختى هنشوف آخرة الكلام دا ايه
خرجوا لبرة الاوضة ولقى الظابط ماسك عادل وهو مېت من الضړب وعلام بيحاول يقاوم أنه يفلت نفسه من العساكر وبحركة سريعة سحب مسډس العسكرى ووجه ناحية مريم وهو پيصرخ باسمها 
زاحها نوح لبعيد واخد الړصاصة فى صدره بدالها بس قبل ما يقع على الأرض ضړب علام برصاصة تانية جات فى بطنه 
مريم بصړاخ نوووووح نوح رد عليا يا نووووح
كان بياخد نفسه بالعافية وبيتوجع مسك أيده 
مټخافيش هبقى كويس هبقى كويس عشانك
مريم پبكاء بالله عليك ما تسبنى يا نوح اسعاااف بسرعة اسعااااف هتبقى كويس متقلقش
بعد شعرها لورا وقال بصعوبة ندرا عليا يا مريم ااااه هلملك شعرك دا ااااه
مريم بابتسامة ما بين دموعها ماشى ماشى بس متتكلمش تانى ارجوك
قرب راسها ليه وهمسلها فى ودانها بتعب 
عايز اقولك يا روما كنت على الثبات وهزتينى يا حلوة 
ضحكت مريم من بين دموعها وفى نفس الوقت بټعيط جامد جات عربية الإسعاف واخدت نوح للمستشفى 
ايييه نوح فى المستشفى 
حبيبة پخوف نوح ومستشفى
حازم بقلق طيب طيب انا جاى حالا
حبيبة پبكاء جاية معاك فورا تاخدنى لاخويا يا حازم
حازم بهدوء اهدى يا بيبة هيبقى كويس متقلقيش أجهزى يلا
وانا هاجى معاكم يا ابنى لازم اطمن عليهم
حازم بغموض جاهز للمواجهة دلوقتى
ولو مكانش دلوقتى هيبقى امتى يا بنى
إن شاءالله خير خير لينا كلنا
يارب يا بنى يارب
جات حبيبة وهى بټعيط مسكها حازم ومشى بيها وخرجوا التلاتة من البيت متوجهين للمستشفى
بعد نص ساعة وصلوا كلهم وسألوا عليه طلعوا للدور وهما بيجروا لغاية ما وصلوا وشافوا مريم قاعدة على الكرسى بإهمال وتعب وبتعيط نادت حبيبة عليها بصتلهم باستغراب بس رمشت بعيونها لما شافت راجل كبير وهمست پصدمة 
بابا 
رواية للعشق عنادا الفصل التاسع 9 بقلم كريمة حمادة
بابا انت عايش طب ازاى
علوان بحنان ايوة يا حبيبتى انا عايش وواقف على رجلى من تانى قصادك اهو
بصت لرجله پصدمة دموعها مغرقة وشها مشت بايديها على وش والدها وقالت باشتياق 
بجد دا بجد يا بابا انت واقف من تانى وكمان عايش انا مش مصدقة بجد
وطبطب عليه بحنان وقال هشششش اهدى يا بابا هفهمك كل حاجة بس نطمن على نوح الاول
مريم بمزاح مصطنع ما يولع نوح يا بابا احكيلى دلوقتى كل حاجة
حبيبة بحنق يولع الفاظك يا حبيبتى الواد فى العمليات جوة
مريم باستغراب انتى مين ومين دا برضو
حازم بابتسامة انا حازم ابقى اخو نوران مرات نوح اللى يرحمها